... มหากาพย์ พัฒนายุวชน ตอน จุตติ ๑...
... มหากาพย์ พัฒนายุวชน ตอน จุตติ ๑...
๐ ครั้นขึ้น15ค่ำ เดือนอ้าย ปีมะแม ครั้งนั้นทุ่งรังสิตยังไกลปืนเที่ยงแต่กระนั้น
ก็มิได้เงียบเหงาเท่าใดนัก สืบเนื่องจากมี หนุ่มสาวมากหน้าหลายตา
ต่างสัญจร รอมแรมมาเพื่อตามหาความฝัน ...
ก็มิได้เงียบเหงาเท่าใดนัก สืบเนื่องจากมี หนุ่มสาวมากหน้าหลายตา
ต่างสัญจร รอมแรมมาเพื่อตามหาความฝัน ...
"ผมชื่อ..ตี๋ ครับ." หนุ่มน้อยหน้าตาดีคล้าย ต้อม พลวัฒน์ เอ่ยปาก
... "อ๋อ...ไอ้รูปหล่อนี่มันเรียนห้องเดียวกับเรานี่หว่า"
ไอ้เสือ(ไบ)ผมยาว นึกในใจ
"ส่วนนี่ชื่อ โก๋.. นั้นชื่อเปี๊ยก นู่นชื่อศักดิ์ นู้นชื่ออ๊อด เพื่อนๆผมครับ
เออๆ และ คนนั้นชื่อเบิ้ม,คนนี้,คนโน่น,คนโน้น,คนโน๊น....ฯลฯ"
หนุ่มรูปหล่อพ่นน้ำลายแตกฟองฟอดไม่หยุด โดยไม่สนใจว่า
อีกฝ่ายจะอยากรู้หรือเปล่า..
............(สงสัยมันกลัวน้ำลายบูด).............
๐ "เฮ้ย วิลลิส กูจะไปตั้งชมรมใหม่ว่ะ เอากับกูมั๊ย"
สหายโก๋ที่ไอ้หน้าหล่อเคยแนะนำเมื่อกว่า๓ปีก่อน เริ่มบทสนทนา
เมื่อเดินมาเจอไอ้เสือผมยาว (ซึ่งบัดนี้ผมยาวเกือบถึงเอว)
"เราแล้วแต่หมู เรารักหมู" ....
"อ้ายหมู มันเอากับกูแล้ว เพื่อนๆเราก็ตกลงหมดแล้ว"...
"เราไม่มีปัญหา เรารักหมู"......
"งั้นก็โอเค ตามนี้แหล่ะนะ เดี๋ยวกูจะไปดำเนินการเลยล่ะกัน
"
"ไปเถอะ... เอ่อๆ ,,เรารักหมู"....
"เออๆ กูไปล่ะ ไอ้บ้า..ฉายานี้ไม่ได้มาเพราะโชคช่วยจริงๆเลยมรึ๊งงง.."
โก๋เดินสั่นหัว พึมพำๆ จากไปปล่อยให้อีกฝ่ายน้ำตาเอ่อรินไหล
...................ใจดวงน้อยๆค่อยๆด่ำดิ่งสู่ห้วงภวังค์...................
๐ หลายสัปดาห์แล้วที่ หมู พยามหลบหน้าหลบตาทำตัวเหินห่าง
หากเลี่ยงการเผชิญหน้าไม่ได้ ก็จะไม่พยามให้ไอ้เสือผมยาวคู่หูได้
เข้าใกล้ เหตุคงเกิดจากวันนั้น......
หลังสอบเก็บคะแนนกลางภาคเสร็จ "แก๊งค์ยับเยิน" ได้ชักชวน
บรรดาสหายคอสุราทั้งหลายไปร่วมดื่มฉลองกันที่บ้าน....
หลังจากดื่มอย่างบ้าคลั่งเอาเป็นเอาตาย หลายคนเริ่มคลานกระเสือก
กระสนขึ้นไปนอนบนชั้น2... แต่ หมู กลับเมาหลับหมดสภาพไม่รู้สึกตัวคาวงเหล้า!!
ส่วนไอ้เสือ(ไบ) นั่งเฝ้าเกลอรักด้วยความห่วงอาทร.....
" หมูจ๋าาา...ก้นปอดดีจัง แต่รูทวารฯของหมูดูมันย้วยๆ เดี๋ยวเรา
จะช่วยแต่งให้มันกระชับขึ้นนะ".....หลังจากรำพึงรำพันกับตัวเอง
ไอ้เสือผมยาว ก็ลงมือตกแต่งรูทวารฯเพื่อนรักด้วยการยัดก้อนน้ำแข็ง
เข้าไป ก้อนแล้วก้อนเล่า พร้อมกับอัดควันบุหรี่เข้าปอด เฝ้าดูการหดตัว
ของกล้ามเนื้อหูรูดอย่างใจจดใจจ่อ......
ริดสีดวง ฉิมพลี ที่ตูมกลัด....
ครั้นโดนยัด ด้วยน้ำแข็ง แย้มขยาย...
รูตูดบาน ก้านกลีบ ขจรจาย..
รำพายส่ง กลิ่นรื่น ชื่นดวงแด....(กลอน๘ ไม่สุภาพ)
คุณพระช่วย..!! ไม่ได้ผล มันไม่กระชับ หนำซ้ำรูยังบานอีกต่างหาก....
......................หมูจ๋าาาา เราขอโท้ดดดดด.............
๐ หลังจาก โก๋ หายไปหลายวันก็กลับมาป่าวประกาศ
ข่าวดี ว่าเรื่องที่ยื่น
ผ่านแล้ว.... "เย้ๆๆๆ....อย่างนี้ต้องฉลอง ที่ไหนกันดีพรรคพวก ",,,
"บ้านยับเยิน!!!.." เหล่าปีศาจสุราต่างเปล่งเสียงพร
้อมกัน
"เออ..โก๋ ชมรมฯที่ว่าชื่ออะไรเหรอ" ท่านเทพเปี๊ยก (หนึ่งในสมาชิกบ้านยับเยิน)
ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงแปร่งๆ........
"เฮ้ย..เปี๊ยกเวลาฝนตกหนักๆอย่าพูดอะไรนะ กูเป็นห่วง" เสียงหนึ่งดังแทรกขึ้นมา
"ทำไมว่ะ" ,,,
"สำเนียงมึงมันเป็นสื่อนำไฟฟ้า กูกลัวฟ้าผ่า",,,
"เอาล่ะๆ หยุดเล่นกันได้แล้ว ฟังนะ ชื่อชมรมพวกเราคือ...
..................."ศึกษาและพัฒนายุวชน".....................
.
.....มีต่อ.......
... "อ๋อ...ไอ้รูปหล่อนี่มันเรียนห้องเดียวกับเรานี่หว่า"
ไอ้เสือ(ไบ)ผมยาว นึกในใจ
"ส่วนนี่ชื่อ โก๋.. นั้นชื่อเปี๊ยก นู่นชื่อศักดิ์ นู้นชื่ออ๊อด เพื่อนๆผมครับ
เออๆ และ คนนั้นชื่อเบิ้ม,คนนี้,คนโน่น,คนโน้น,คนโน๊น....ฯลฯ"
หนุ่มรูปหล่อพ่นน้ำลายแตกฟองฟอดไม่หยุด โดยไม่สนใจว่า
อีกฝ่ายจะอยากรู้หรือเปล่า..
............(สงสัยมันกลัวน้ำลายบูด).............
๐ "เฮ้ย วิลลิส กูจะไปตั้งชมรมใหม่ว่ะ เอากับกูมั๊ย"
สหายโก๋ที่ไอ้หน้าหล่อเคยแนะนำเมื่อกว่า๓ปีก่อน เริ่มบทสนทนา
เมื่อเดินมาเจอไอ้เสือผมยาว (ซึ่งบัดนี้ผมยาวเกือบถึงเอว)
"เราแล้วแต่หมู เรารักหมู" ....
"อ้ายหมู มันเอากับกูแล้ว เพื่อนๆเราก็ตกลงหมดแล้ว"...
"เราไม่มีปัญหา เรารักหมู"......
"งั้นก็โอเค ตามนี้แหล่ะนะ เดี๋ยวกูจะไปดำเนินการเลยล่ะกัน
"
"ไปเถอะ... เอ่อๆ ,,เรารักหมู"....
"เออๆ กูไปล่ะ ไอ้บ้า..ฉายานี้ไม่ได้มาเพราะโชคช่วยจริงๆเลยมรึ๊งงง.."
โก๋เดินสั่นหัว พึมพำๆ จากไปปล่อยให้อีกฝ่ายน้ำตาเอ่อรินไหล
...................ใจดวงน้อยๆค่อยๆด่ำดิ่งสู่ห้วงภวังค์...................
๐ หลายสัปดาห์แล้วที่ หมู พยามหลบหน้าหลบตาทำตัวเหินห่าง
หากเลี่ยงการเผชิญหน้าไม่ได้ ก็จะไม่พยามให้ไอ้เสือผมยาวคู่หูได้
เข้าใกล้ เหตุคงเกิดจากวันนั้น......
หลังสอบเก็บคะแนนกลางภาคเสร็จ "แก๊งค์ยับเยิน" ได้ชักชวน
บรรดาสหายคอสุราทั้งหลายไปร่วมดื่มฉลองกันที่บ้าน....
หลังจากดื่มอย่างบ้าคลั่งเอาเป็นเอาตาย หลายคนเริ่มคลานกระเสือก
กระสนขึ้นไปนอนบนชั้น2... แต่ หมู กลับเมาหลับหมดสภาพไม่รู้สึกตัวคาวงเหล้า!!
ส่วนไอ้เสือ(ไบ) นั่งเฝ้าเกลอรักด้วยความห่วงอาทร.....
" หมูจ๋าาา...ก้นปอดดีจัง แต่รูทวารฯของหมูดูมันย้วยๆ เดี๋ยวเรา
จะช่วยแต่งให้มันกระชับขึ้นนะ".....หลังจากรำพึงรำพันกับตัวเอง
ไอ้เสือผมยาว ก็ลงมือตกแต่งรูทวารฯเพื่อนรักด้วยการยัดก้อนน้ำแข็ง
เข้าไป ก้อนแล้วก้อนเล่า พร้อมกับอัดควันบุหรี่เข้าปอด เฝ้าดูการหดตัว
ของกล้ามเนื้อหูรูดอย่างใจจดใจจ่อ......
ริดสีดวง ฉิมพลี ที่ตูมกลัด....
ครั้นโดนยัด ด้วยน้ำแข็ง แย้มขยาย...
รูตูดบาน ก้านกลีบ ขจรจาย..
รำพายส่ง กลิ่นรื่น ชื่นดวงแด....(กลอน๘ ไม่สุภาพ)
คุณพระช่วย..!! ไม่ได้ผล มันไม่กระชับ หนำซ้ำรูยังบานอีกต่างหาก....
......................หมูจ๋าาาา เราขอโท้ดดดดด.............
๐ หลังจาก โก๋ หายไปหลายวันก็กลับมาป่าวประกาศ
ข่าวดี ว่าเรื่องที่ยื่น
ผ่านแล้ว.... "เย้ๆๆๆ....อย่างนี้ต้องฉลอง ที่ไหนกันดีพรรคพวก ",,,
"บ้านยับเยิน!!!.." เหล่าปีศาจสุราต่างเปล่งเสียงพร
้อมกัน
"เออ..โก๋ ชมรมฯที่ว่าชื่ออะไรเหรอ" ท่านเทพเปี๊ยก (หนึ่งในสมาชิกบ้านยับเยิน)
ถามขึ้นด้วยน้ำเสียงแปร่งๆ........
"เฮ้ย..เปี๊ยกเวลาฝนตกหนักๆอย่าพูดอะไรนะ กูเป็นห่วง" เสียงหนึ่งดังแทรกขึ้นมา
"ทำไมว่ะ" ,,,
"สำเนียงมึงมันเป็นสื่อนำไฟฟ้า กูกลัวฟ้าผ่า",,,
"เอาล่ะๆ หยุดเล่นกันได้แล้ว ฟังนะ ชื่อชมรมพวกเราคือ...
..................."ศึกษาและพัฒนายุวชน".....................
.
.....มีต่อ.......
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น