เยี่ยมสหายเมืองพร้าว


" รูปดอกไม้เปรียบได้กายมนุษย์
จะสวยสุดยามหนึ่งจึงดับขันธ์
อย่าลุ่มหลงรูปลักษณ์ในฉับพลัน
จะโศกศัลย์เศร้าอุราพาระทม"...
         ....................................................


...หลายปีก่อน แวะไปเยี่ยมสหายต้น เกลอเก่า ที่ อ.พร้าว เชียงใหม่ หลังจาก.."บ่ได้ปะหน้ากั๋นเมินหลายปี๋ขนาด"  
 อ้ายต้นดูแก่เฒ่าลงไปมาก เดินหลังโกงออกมายืนโบกรถ อยู่หน้าบ้าน เห็นครั้งแรกไกลๆ ถึงกับไม่แน่ใจว่าใช่หรือเปล่า? 
     หลังทักทายกันพอสมควร ต้น พาออกไปเดินเล่นตีนเขารอบๆเมือง สองข้างเส้นทางเดินช่างงดงามอย่างยิ่ง ริมทางเต็มไปด้วยความสวยงาม แมกไม้, ป่าสวนพฤกษศาสตร์ ,ไหนจะยังมีธารน้ำตกไหลเอื่อยเคียงข้างถนนที่คดเคี้ยวตลอดเส้นทาง..
    "อีกบฯ"เสมือนล่องลอยอยู่ในแดนวิมาน ค่อยๆเดิน ค่อยๆคุยกันไป เรื่องราวในวันเก่าค่อยๆผุดขึ้น
อย่างออกรสชาด ยิ่งได้สมุนไพรหรรษาที่่เตรียมกันมากระแทกปอดให้ชุ่มช่ำ การสนทนาของสองเกลอเฒ่า
ยิ่งได้อรรถรส  อาว์ว์ว์..
           ..ขุนเขายะเยือก   ข้าฯขอเพียงย่ำเดินผ่าน ไปให้สุดฟ้าไกล..  
           ..เพียงการเดินทาง  นั้นไปไม่มีวันสิ้น  วรรณกรรมยังเคลื่อนไหล..
            ..ชีวิตมีวันสิ้น คนไม่มีวันพอ..
           ..วรรณกรรมมิเคยสิ้น เรื่องราวคนไม่มีวันพอ..  
           เตรียมติดตามเรื่องราวที่ ประดุจมีชีวิตและเลือดเนื้อ ซึ่งถูกถ่ายทอด  ด้วยภาษาไพเราะ
ชั้นเชิงคมคาย สำนวนคมกริบ คำบริภาษแสบทรวง ตามสไตล์ อีกบฯ ได้ที่นี่
       พี่พิงฯเคยบอกว่า   เรื่องเล่าของ "อีกบ คนเริงเมือง"นั้นมิแตกต่างจากงานศิลปที่แฝงเร้นซ่อนรูปอยู่ในวรรณกรรม
เป็นงานศิลปที่ผ่านการเจียระไน อย่างประณีตและละเมียดละไม
          เท็จจริงอย่างไรไปพิสูจน์กัน......
                                                           ด้วยจิตคารวะ  ...
                                                         ........................          


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น