มหากาพย์ ตอน:ภมรร่อนเร่รัก (พัฒนายุวชนฯ 2 )

... มหากาพย์ ฯ..(ภมรร่อนเร่รัก ตอน ๑)..



‎... มหากาพย์ ฯ..(ภมรร่อนเร่รัก ตอน ๑)..
๐ ด้วยเพิ่งพ้นช่วงนมแตกพาน ย่างเข้าสู่วัย "ฉะกัน" ฮอร์โมนพุ่งปรู๊ดปร๊าด
คึกคักดุจกามนิตย์หนุ่ม,,,หมู่มรทั้งหลายจึงต่างบินว่อน ร่อนหาเกษรดอมดม
.....บางจำพวกก็นิยมบินไกล หากินนอกถิ่น ร่อนถลาแถวหน้าตึกพยาบาล,ตึกหอพัก,สนามเทนนิส,ตามโรงอาหาร,ตามห้องน้ำหญิง..ฯลฯ
.....บางจำพวกขี้เกียจบิน ก็หมายตาเอาใกล้ๆ นั่นแหล่ะ สะดวกดี.!! เพราะมีสาวๆรุ่นน้องหน้าตาจิ้มลิ้ม เริ่มสมัครเข้ามาในชมรมฯบ้างแล้ว ...
,,น้องอังคณา(ดรุณีแรกรุ่น สดใสร่าเริง แก่นแก้ว แสนซน),,,,
,,น้องกิววี่(เข้มคมขำ บางวันขำน้อย บางวันขำมาก บางทีขำจนฮา),,
,,น้องนก(อัธยาศัยดี ผิวพรรณผุดผาด บาดตาใครบางคน),,,,,
,,น้องส้ม(สวยสง่า,ดุจนางพญาหงส์ ลำคอเจ้าหล่อนเหมือนคอหงส์มาก),,
,,น้องนุช(เด็กสาวแก้มป่อง แววตาซื่อใสไร้เดียงสา ),,,,,,,
,,น้องหนึ่ง(สาวงามเมืองชัยนาท เพียงรอยยิ้มก็พิฆาตใจชายทั้งชมรมฯ),,
,,น้องเหมียว(สวยกว่านี้ก็เห็นจะมีแต่นางฟ้าแล้วกระมัง),,
และอีกหลายๆน้อง..ฯลฯ
.........................(มวลดอกไม้เบ่งบานสลอน ฯลฯ).................

๐ " สวัสดีค่ะพี่แบงค์"..เสียงหนึ่งเจื้อยแจ้วดังขึ้นทางด้านหลังอ้ายแบงค์
"สวัสดีครับน้องนก เอ่อ,, สวยจัง"..หนุ่มจากดินแดนหอยใหญ่ฯ หันกลับมา-
ยิ้มตอบ พร้อมเอ่ยชมเอาดื้อๆ ตามันวาวเป็นประกายวิบวับๆๆ....
- -"ขอบคุณค่ะ,,พี่แบงค์เองก็หล่อนะค่ะ" แม่สาวผิวสวย อมยิ้ม ตอบกลับไป
,,,,,"เอ่อ นี่เราก็รู้จักกันมาตั้ง 3 วัน!! แล้วนะ,,เป็นแฟนกันมั๊ย.?" .......
- -"แม่เคยบอกว่า ผู้ชายหน่ะ..เหมือนปลา พอน้ำใหม่มามันก็ไป นกจึงกลัวนัก"
,,,,," ก็จริงของแกอยู่บ้างหรอก แต่พี่ว่า น้ำใหม่มันก็น้ำเก่า,ไอ้น้ำเก่ามันก็ไหลมา
เป็นน้ำใหม่ ..ขึ้นๆลงๆอยู่ในคลองเดียวกันนั้นแหล่ะ,, อย่ากลัวเลยพี่ไม่ใช่ปลารักน้ำ
อย่างที่ว่าหรอก...หัวใจพี่มันอย่างตะเข้รักวัง ถึงน้ำเก่าจะไปน้ำใหม่มันจะมา
หรือน้ำมันจะแห้งขอดจนต้องตายคาวัง...พี่ก็จะรักอยู่กับคนเดียว
จริงๆนั่นแหล่ะ..",,,,
,,,,," เชื่อใจพี่เถอะ พี่รักเอ็งจริงๆ.. บัวเผื่อน!!.." แบงค์จริงจัง
- -"อืมมม...ไปหาหมอมั๊ยค่ะพี่ ? " น้องนกชักงง......
,,,,," ใจพี่แน่วแน่ ขอสมัครรักแท้เพียงเอ็ง...บัวตอง!! " มันยังไม่เลิก
- -"เอ่อ..จ๊ะๆๆพี่ปลิว ฉันเชื่อจ๊ะ ขอให้ทำได้อย่างที่พูดนะค่ะ!! " เอาก็เอาว่ะ!!.
......................* ( คำสัญญาที่ให้แน่ใจแล้วหรือ?,, สัญญาๆๆๆ)...............

๐ " เฮ้ย..หมู รู้จักสาหร่ายเกลียวทองรึเปล่า,,เขาว่ากินแล้วถ่ายท้องดีใช่ป่ะ.?"
- -" อ๋อ..สาหร่ายสไปรูลิน่า นะเหรอ รู้จักๆ แต่ไม่เคยกินว่ะ.." หมูตอบกลับไปซื่อๆ
,,,," เออๆ..ลืมไป มึงเคยกินแต่..สาหร่ายสบายรูซิท่า..นี่หว่า!! สุขภาพดีขี้สะดวกเลยดิ
ฮ่าๆๆๆๆๆ...ฮิ้วววว....ววว " เสียงประสานขานรับกันเซ็งแซ่...
" กร๊ากกกกๆๆ....มันส์ดีๆๆ,, 'ฮา..อุจจาระพรั่งพรู(ขี้แตกขี้แตน)' จริงๆว่ะ,,เอิ๊กๆๆๆ"
"ฮิ้วววว....ววว " เสียงประสานสอดรับกันอีกครั้งอย่างครื้นเครง...
....หมูเผลอขมิบตูด2-3ที พร้อมกับน้ำตาเอ่อท่วมขอบตา เม้มริมฝีปากแน่น แล้วก้มหน้า
เดินจากไปเงียบๆ อย่างเซื่องซึม ตราบาปที่ค้างคาอยู่ในใจ มันตามหลอกหลอน รบกวน
จิตใจชายหนุ่มไปทุกหนทุกแห่ง ยากที่จะลบเลือนจากความทรงจำ...
......
.................* (บางสิ่งที่อยากลืมเรากลับจำ บางสิ่งที่อยากจำเรากลับลืม).............

๐ หมู่ภมร ไม่ว่าจะชนิด ชอบหากินนอกหรือกินใน, จะบินไกลหรือบินใกล้ ยังไงก็ตาม,,
เหล่าแมลง(ตัว)ภู่ทั้งหลายต่างก็มี "พลายแก้ว"เป็นวีระบุรษในดวงใจแทบทั้งสิ้น!!
...เนื่องจาก มหาบุรษผู้นี้ มีรูปแบบการยังชีพด้วยการ "ดื่มกินรักเป็นอาหารคาว,,
น้ำตาหญิงสาวคืออาหารว่าง" ชายผู้สูดไอรักแทนอากาศ....
,,,หมู ซึ่งเข้าใจผิด คิดว่าถูกเพื่อนรัก..."ยัดเยียดความเป็นผัว"..เลยพยามกลบเกลื่อน
ปมในใจตัวเอง ด้วยการพยามมีแฟนสาวหลายๆคน,,เพื่อให้ผู้คนเข้าใจว่า...
.."กูแมนทั้งแท่งนะโว้ยยยย!!..." จะได้พ้นข้อครหาที่คนเขาซุบซิบกัน..!!จึงเฝ้าเพียรติดตามพ่อยอดนักรักมหากาฬจากแดนนนท์ ไปทั่วทุกแห่งหน......
.....เที่ยวบินชม ดมดอก ทุกซอกซ้อน..
.....ทำกระล่อน ซ่อนชู้ หมู่บุปผา..........
.....เบื่อดอกเดิม ทิ้งไกล ไปไม่ลา.......
.....เมื่อโรยรา กลิ่นอ่อน ภมรไกล.......
- "ฟังนะหมู..ดอกไม้ต่างก็สวยกันทุกดอก อย่ารัก,อย่าดูแล เพียงดอกใดดอกเดียว !! ".....
,,,,,,"เรายังหนุ่มยังแน่น มันต้อง เอาหลายๆดอก ใช่ป่ะ?"......
- "เออๆ.... จะปั้นมันไหวมั๊ยว่ะเนี๊ย,,เฮ้อ
"..ขุนแผนเมืองนนท์ กุมศีรษะอย่างกลุ้มใจ.......
,,,,,,"เป็นไรว่ะแก้ว ปวดหัวเหรอ?" หมูไม่เข้าใจ แก้วเอามือกุมหัวทำไม?
- "เปล่า กูไม่เป็นไร แค่จะบอกมึงว่า....ไปตัดผม โกนหนวดเครา ให้เรียบร้อย
ทำหล่อสแตนบายให้พร้อมไว้" แก้วน้ำเสียงจริงจัง แต่มือยังกุมศีรษะอยู่
,,,,,,"เพราะอะไรรึ ?" หมูปุจฉาอย่างกระตือรือล้น ......
- "เรามีงานต้องทำ ใกล้จะถึงวันรับน้องแล้ว หึหึๆๆๆ"
,,,,,,"อ๋อ เข้าใจแล้ว สาวๆรุ่นน้องตรึมเลย หึหึหึๆๆๆๆ "......
.........."หึหึหึๆๆๆๆๆ ..." สองวายร้าย!! ช่วยกันประสานเสียงหัวเราะกระหยิ่ม
ยิ้มย่อง แววตาเป็นประกายเจิดจ้า วิบวับๆๆๆ..........
.....โปรดติดตาม.......
.........* เป็นเสียงเพลงประกอบ นะค่ะ....

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น